ΑΝΟΜΟΛΟΓΗΤΟΣ
ΕΡΩΤΑΣ
Κύμα θεριεμένο πού παρασέρνει
τους ανομολόγητους πόθους ζωής μισής
άλλοτε παφλάζει μυστικά στην σκέψη μου
ταξιδεύει στο παντού στο πουθενά.
Στην χρυσαφένια αμμουδιά εκεί στο ακροθαλάσσι
σεργιανίζω τις ατέλειωτες αγρύπνιες μου.
Φέρνοντας στην σκέψη μου την μορφή σου
απελευθερώνω γλαροπούλια κι αναπνέω.
Κύμα είσαι ,έρωτας ήσουν από την αρχή
στην αρχή αφηρημένη ιδέα
τώρα με μορφή και υπόσταση.
Και όταν σωπαίνω σε ακούω καλύτερα.
Κύμα είσαι φωτεινό
λυχνοστάτης στο σκοτάδι μου
που δικαιώνεις την Αυγή μου.
Αρετή Μαυροπούλου
26-07-2015