Αντί καληνύχτας.
Να σε συλλογιέμαι.
Όνειρο ήσουν καλά φυλακισμένο
στα ατέλειωτα βράδια μίας ζωής αξόδευτης.
Την μορφή σου ούτε που φανταζόμουν…
Πόθος ήσουν και ψυχή.
Προσμονή άχρονη σαν αιώνια να προϋπήρχες…
που ξαφνικά πήρε μορφή και ουσία.
Και σαν ύφασμα σε ντύνομαι
σαν διψασμένη γη σε δέχομαι.
Ούτε πού το περίμενα πώς έχεις γεννηθεί…
Ούτε πού το έχω μολογήσει
πόσο «Σε αγαπώ»!!
Ούτε πού το ξέρεις…
Άλλωστε τι να τα κάνει κανείς τα λόγια
όταν μιλάει η ψυχή!!
Πόσο όμορφο είναι να σε συλλογιέμαι!!
να ελευθερώνω πουλιά
να εκπορεύω εικόνες.
Να παίρνει η πένα μου ζωή
και το χαρτί πνοή…
μέσα από το βλέμμα σου
που φωτίζει το σκοτάδι μου.
Να νοιώθω σαν πλοίο που φεύγει από την ρότα του.
Α.Μ
18-05-2015
στα ατέλειωτα βράδια μίας ζωής αξόδευτης.
Την μορφή σου ούτε που φανταζόμουν…
Πόθος ήσουν και ψυχή.
Προσμονή άχρονη σαν αιώνια να προϋπήρχες…
που ξαφνικά πήρε μορφή και ουσία.
Και σαν ύφασμα σε ντύνομαι
σαν διψασμένη γη σε δέχομαι.
Ούτε πού το περίμενα πώς έχεις γεννηθεί…
Ούτε πού το έχω μολογήσει
πόσο «Σε αγαπώ»!!
Ούτε πού το ξέρεις…
Άλλωστε τι να τα κάνει κανείς τα λόγια
όταν μιλάει η ψυχή!!
Πόσο όμορφο είναι να σε συλλογιέμαι!!
να ελευθερώνω πουλιά
να εκπορεύω εικόνες.
Να παίρνει η πένα μου ζωή
και το χαρτί πνοή…
μέσα από το βλέμμα σου
που φωτίζει το σκοτάδι μου.
Να νοιώθω σαν πλοίο που φεύγει από την ρότα του.
Α.Μ
18-05-2015
